LANTERNS ON THE LAKE

Het was een zware bevalling, de in oktober 2013 verschenen tweede langspeler van Lanterns On The Lake. Het folky vijftal uit Newcastle kampte namelijk met problemen van zowel persoonlijke als financiële aard. De groep rond zangeres Hazel Wilde bestaat echter uit echte doorzetters. Gelukkig maar, want op het uitstekende Until The Colours Run houdt de indieband vast aan hun kenmerkende folk-roots, maar laten op behendige wijze blijken ook gevoel te hebben voor vernieuwing. Na het vertrek van bassist Brendan Sykes en zijn broer, gitarist Adam heeft de groep een nieuwe weg ingeslagen. Met de nieuwe bassist Andrew Scogham in de gelederen klinkt de opvolger van Gracious Tide, Take Me Home uit 2011 rauwer, zelfverzekerder en volwassener dan het debuut. Verder heeft Wilde haar vocale arsenaal uitgebreid met een voller stemgeluid. Ze blijkt naast een fluisterstemmetje tevens te beschikken over een grote bek. Meer bombast, maar niet minder sfeervol. Sociaal en politiek betrokken, maar niet minder romantisch. En dus oogstte de plaat in de korte tijd na de release tal van lovende kritieken. In de wandelgangen wordt de plaat zelfs al getipt als een van de beste albums van het nog jonge decennium. Net voordat het startschot wordt gegeven voor de release in Noord-Amerika en de bijbehorende tour doet de Britse formatie Paradiso aan.