EENVOUD EN UITSTRALING TROEF BIJ THE KILLS

Het is hinken op twee gedachten voor The Kills. Zo is Jamie Hince enerzijds de zelfverklaarde introverte loner, die zijn muziek en teksten het liefst voor zichzelf houdt. Anderzijds is hij de zelfbewuste gitarist en frontman van de Brits-Amerikaanse formatie. Zijn muzikale partner, Alison Mosshart pendelde op haar beurt tussen The Dead Weather en haar oude liefde. Maar ook The Kills als groep zit in een ambivalente fase. Een existentiële overgangsfase, wellicht. Want nu de nieuwe plaat Ash & Ice in de schappen ligt, is er toch het een en ander veranderd. De Melkweg, Lowlands en Pukkelpop zagen het dit jaar al: er is een nieuwe bezetting, uitgebreid met een heuse ritmesectie. Kan je het nog wel lo-fi noemen, of zijn The Kills tegenwoordig een traditionele vierkoppige rockformatie?

Niet dat de drumcomputer helemaal heeft afgedaan, maar hij is wel op het tweede plan geraakt. Wel trapt het nieuwbakken kwartet vanavond af met een elektronische beat. De sample van SBTRKT’s Wildfire leidt Heart Of A Dog in. De in april van dit jaar verschenen single wordt uitstekend ontvangen. De minimalistische Kills-sound is – ondanks het vollere geluid van een drummer en bassist / toetsenist van vlees en bloed – fier overeind gebleven. Daarnaast is de dynamiek binnen de gelederen niet bijster veel veranderd. De ritmesectie voert zeer vakkundig haar taken op de achtergrond uit, terwijl de bulderende gitaar van Hince en de rauwe, sensuele perfomance van Mosshart als vanouds op de voorgrond blijven schitteren. Soms gaat er niets boven goede sessiemuzikanten. Er is immers maar plek voor twee ego’s op dit podium.

Het geluid is ook van meet af aan spot on. Goed hard, veel effect, maar alle elementen zijn in de uitgebalanceerde mix goed te horen. The Kills laten er vanavond geen gras over groeien. Vooral Hince is niet van plan enige tijd te ‘verspillen’ met gekeuvel en andere bijzaken. Meer dan eens geeft hij aan het einde van een nummer zijn gitaar nog gierend aan de roadie, om een ander exemplaar in ontvangst te nemen. En wisselen van instrument doet hij aan de lopende band. Hince verkiest simpele riffs en specifieke effecten boven behendigheid (ook vanwege de slepende blessure aan zijn hand). Een unieke eigenschap, zeker voor een rockband die zo duidelijk geënt is op de gitaar. Het is ook vanavond een van de onderscheidende factoren.

Mosshart bevestigt opnieuw haar reputatie als podiumbeest. Haar zang, uitstraling en performance blijven onverminderd boeien. Bovendien neemt ze ook nog wat percussie voor haar rekening en neemt ze tijdens Baby Says plaats achter de toetsen. De set eindigt ingetogen, met oudje Monkey 23, waarna de toegift even sober begint met That Love van de laatste langspeler. Met onder meer de meest recente single, Siberian Nights wordt er ook nog stevig en catchy afgesloten. Het is afwachten of The Kills met deze nieuwe bezetting zullen blijven doorgaan. De toekomst zal het uitwijzen. Hoe dan ook, een show als deze is een uitverkochte Paradiso meer dan waardig.

Foto’s: Luuk Denekamp